سوشید

نام کوهی در برزک

سوشید

نام کوهی در برزک

* فیش فیش ادوکلن های خارجی

 

دوستان، حقیر را شرمنده محبت خویش می نمایند و با نظرات خود از طریق بخش نظرات، ایمیل، حضوری، تلفنی چه در تایید و چه عدم تایید مرا می نوازند.

هر چند در وضعیت موجود که به قول اخوان ثالث:

<سلامت را نمی خواهند پاسخ گفت

سرها در گریبان است.

کسی سر بر نیارد کرد پاسخ گفتن و دیدار یاران را....>

از یک طرف و از طرفی دیگر زندگی در همسایگی سوسک و موش و در چهار دیواری که نام مسکن بر دوشش سنگینی می کند به معنی عام و وضعیت کار که یا در اداره ای مزد ناچیز مرگ وقتت را می گیری با هزار رابطه و ضابطه و یا در کارخانه ای آلوده، بهای سلامتی ات را؛

داشتن حضوری منتقد آن هم با جهت گیری تلاش در جهت رسیدن به مدینه فاضله ای که دیگران در مدت زمان بسیار کوتاه از وعده به آن جامه عمل پوشانده اند بدون عشق و عاشق بودن شدنی نیست.

و از این رهگذر پهنای باند ۱۶ کیلو بیت بر ثانیه در حالی که از ما بهتران با مگ و گیگ سر و کار دارند دردی بر دردمان می گذارد و رسالت و مسئولیت را سنگین تر

هر چند داشتن یک کار ثابت سازمانی و ماشین و خانه ای که نیمی از قسط هایش مانده است و کت و شلوار اتو کرده و فیش فیش ادوکلن های خارجی در صبحدم قبل از ورود به دود و دم مناطق شهری آرمانی ترین وضعیت یک انسان شرقی است؛

اما در این جامعه جهان سومی خود را از این گناه عین ثواب نگه می داریم و به شکرانه آن با لباس درهم و برهم، خانه ی اجاره ای و بوی کاهگل روستایی که نام شهر به خود گرفته است ظاهر را با باطن یکی کرده فقر را تئوریزه می نماییم.    

استیفن بارها و بارها سفارش کرده انتقاد را در پستوی خانه نهان باید کرد اما خانه ما جز سوراخ های متعدد موش چیزی به صورت پستو ندارد از اینرو

آنچنان منتقدیم، پس هستیم 

 

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد