در این چند سال در مورد مسائل سیاسی دوبار بسیار متاسف شده ام:
نخست زمانی که دبیر فعلی مجمع تشخیص مصلحت برای دوره اول و دوم رقابت ریاست جمهوری دولت نهم، برنامه های خود را تشریح می کرد و با اقبال عمومی همراه نبود؛ در عین حالی که خاطره او را در انتخابات مجلس چهارم در ذهنم بود که بعد از اعلام رای گیری و پیروزی نسبی جناح راست چگونه در خطبه نماز جمعه تهران جناج چب را به صورت جدی زیر سوال برد.
و یک بار هم زمانی که مطالب کوتاه و مهم شهردار تهران را در روزنامه همشهری خواندم که :
«مدیری که با جابجایی پستش، حرف ها، اعتقادات و باورهایش تغییر کند خیانتکار به عقل و علم و انسانیت است.»(۱)
(۱) روزنامه همشهری پنج شنبه ۲۹ آذر ۱۳۸۶