سوشید

نام کوهی در برزک

سوشید

نام کوهی در برزک

۲۰۲- خوش بین باشید اما خوش بین دیر باور

 

""خوش بین باشید اما خوش بین دیر باور ""
معنی این جمله ی "ساموئل اسمایلز" را شاید مردم برزک خوب بفهمند:خوشبین باشید که سد برزک ساخته میشود فقط در صد سال آینده!
خوش بین باشید که یک سوله سر پوشیده ورزشی برای برزک ساخته میشود فقط در دویست سال دیگر!!
خوش بین باشید دیگر مهاجرت به شهر های بزرگ نخواهید داشت البته در سیصد سال آینده!!!.
خوش بین باشید وضعیت کار در برزک عالی خواهد بود البته در چهارصد سال آینده!!!!
وخوش بین باشید تمام مشکلات برزک حل خواهد شد البته در.................................!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!....

 

نظرات 2 + ارسال نظر
سید محسن پنج‌شنبه 13 دی‌ماه سال 1386 ساعت 06:13 ب.ظ

بد بین از حق بینی محروم است .

واقع‌بینی یا واقع‌نگری به معنای مشاهده وقایع است آن‌گونه که اتفاق افتاده اند، بدون
آن‌که خود را در ورطه‌ی خوش‌بینی ساده لوحانه یا بدبینی نا به‌جا بیندازیم. مکمل واقع بینی، حس نیک‌بینی است . نیک‌بینی به معنی توجه کردن و دیدن جنبه‌ی مثبت هر چیز و هر
رویدادی است. این حس یکی از عواملی است که مانع بروز تلخ‌کامی در زندگی می‌شود.

واقع نگری (واقع بینی)
برای واقع‌بین شدن یا یافتن دید درست، هرکس، نخست باید خود را بهتر بشناسد. برای این کار باید نگاه را متوجه درون کنیم و آن را به دقت مورد ارزیابی قرار دهیم تا خصوصیات اخلاقی خویش، یعنی نقاط ضعف و قوت شخصیت روحی _ روانی‌مان را بهتر بشناسیم. همین ((خصوصیاتند)) که خود ما و نگرش ما را می‌سازد. به طور مثال اگر نشانه‌هایی از بد بینی در خود یافتیم ، کوشش کنیم آن‌ها را رفع کنیم . بدبین جنبه‌های مثبت را نمی‌بیند و همین سبب می‌شود که از دریچه‌ی عینیت و واقع‌بینی نگاه نکند و قضاوت‌های نادرستش فریبش دهد. خوش‌بینی ساده لوحانه روی دیگر همین سکه است . خوش‌بین ساده لوح در ابر‌ها زندگی می‌کند و اغلب از کنار واقعیت‌ها می‌گذرد. گذشته از این‌ها ، برخی عوامل دیگر که مانع واقع‌بینی است عبارتند از: پیش‌داوری و پیش‌فرض‌های جزمی، چه علمی، چه مذهبی و غیره که قضاوت شخص و دیدگاهش را تحت تاثیر قرار می‌دهند و مانع از واقع‌بینی او می‌شوند.

نیک بینی
نیک‌بینی آن است که انسان در هر چیز و رویدادی، حتی آن‌هایی که به نظرش ناخوشایند و یا بد می‌آید، همواره جنبه خوب و یا نکته‌ی مثبت آن را هم بیابد.‌‌‌‍ ‌‌‍‌(رسول خدا و یارانشان در حال گذر از شهری به شهر دیگر بودند. در راه به لاشه سگی بر می‌خورند، همه یاران دهان و بینی خود را گرفتند و از بوی بد حیوان نالیدند. در همان حال پیامبر خدا از دندان‌های سفید سگ تعریف کردند. این نوع برخورد پیامبر تعجب یاران را برانگیخت. اما دوست من بی شک این نوع رفتار پیامبر نیک‌بین بودن را به ما درس می‌دهد. در بعضی کُتب این داستان به حضرت مسیح (ع) بیان شده. نویسنده )

سید محسن پنج‌شنبه 13 دی‌ماه سال 1386 ساعت 06:23 ب.ظ

به جای آنکه به تاریکی لعنت بفرستید شمعی روشن کنید.

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد