زندگی را عاشقانه زندگی کن،
نه هراسان.
اگر زندگی را عاشقانه زندگی کنی،
جاودانگی را در لحظه های گذرا تجربه خواهی کرد،
رایحه ی محمد
مسیحا
و بودا را پیدا خواهی کرد.
اگر زندگی را عاشقانه سپری کنی،
دلت بستر رودخانه ی تمامی شعرهای جهان خواهد
شد،
لطیف خواهی شد،
شفیق خواهی بود.
آنگاه نه تنها خود سعادتمند خواهی زیست،
بلکه وجودت برای دیگران نیز سعادتی خواهد بود.
(مجموعه کتاب های مراقبه اوشو)
j_javadjahani@yahoo.com
خدایا من در کلبه ی فقیرانه ی خود چیزی دارم
که تو در عرش کبریائی خود نداری
من چون تویی دارم و
تو چون خود نداری
مگه میزارن زندگی کنیم عاشقانه بودن پیشکش!!!!ا
مطلبتون قشنگ بود آقای جهان