۴۲۶- رادیو شهر کاشان

از وبلاگ سخن آشنا 

چند مدتی است که در «کاشان»، زمزمه یک «رادیوی شهری» بر سر زبان­ها افتاده است.

هم اکنون از 14 رادیوی اف­ام قابل شنود «تهران»، تعداد 10 رادیو در «کاشان» روی باند اف­ام قابل دریافت است:

1ـ رادیو پیام (به­طول موج 9/88 مگاهرتز)

2ـ رادیو ایران/اصفهان (به­طول موج 92 مگاهرتز)

3ـ رادیو فرهنگ (به­طول موج 2/95 مگاهرتز)

4ـ رادیو تجارت (به­طول موج 5/98 مگاهرتز)

۵ـ رادیو آوا (به­طول موج 5/98 مگاهرتز)

۶ـ رادیو نوا (به­طول موج 5/98 مگاهرتز)

۷ـ رادیو تهران (به­طول موج 1/101 مگاهرتز)

8ـ رادیو ورزش (به­طول موج 102 مگاهرتز)

9ـ رادیو جوان (به­طول موج 2/104 مگاهرتز)

10ـ رادیو معارف (به­طول موج 6/105 مگاهرتز)

ملاحظه می­فرمایید که تعداد رادیوهای قابل دریافت «کاشان» روی باند اف­ام، کم نیست. آن­چه کمبود و نقصان است، در حاشیه و کنار قرار گرفتن رادیو در میان شهروندان کاشانی است.

در اهمیت و ضرورت راه­اندازی یک رادیوی محلی در شهر کاشان تردیدی نیست. پر واضح است که یک «رادیوی شهری» در کاشان می­تواند (۱):

ـ وسیله­ای برای ارتقای فرهنگ عمومی مردم کاشان

ـ وسیله­ای برای پیش­گیری سریع شایعات ویران­گر

ـ وسیله­ای برای معرفی تمدن هفت هزار ساله کاشان

ـ راهنمای کاشان گردها و دیگر علاقه­مندان شهر کاشان

و

ـ ...

باشد.

اما وضعیت رادیوهای فعلی در دسترس شهروندان کاشانی چگونه است؟

هم­اکنون، در «کاشان» وضعیت حضور رادیوها ـ اصلا ـ اطلاع­رسانی نمی­شود و شهروندان نه به­خوبی می­دانند که باندها و تفاوتشان چیست و نه به­خوبی از تعداد رادیوهای حاضر روی هر باند در شهرشان اطلاع دارند و نه حتی به آن­ها گفته می­شود که تعریف و مأموریت هر رادیو چیست و برنامه­های شاخص آن کدام است.

در یک کلام، رادیو در «کاشان»، رسانه مهجوری است و انگار، گوش کرده شدنش با شنیده نشدنش یکی است و هیچ تفاوتی ندارد. مثل کالایی که تولید می­شود اما رها شده و تبلیغ نمی­گردد.

بنابراین ملاحظه می­فرمایید که مشکل «کاشان» ـ از نظر رادیو ـ قبل از مسأله­ای تحت عنوان «فقدان یک رادیوی شهری»، اقبال پایین شهروندان به رادیو و گوش­کردن آن است.

در این مورد باید کاری کرد.

جهت توسعه رادیو، راه­کارهای زیر پیشنهاد می­شود:

1ـ یکی ار مهم‌ترین مکان‌ها و زمان‌های مناسب برای گوش‌کردن «رادیو»، به‌ترتیب «خودرو» و «هنگام رانندگی» است.

بنابراین، در عرصه توسعه رادیو، خودرو و رانندگان آن و رانندگی و به‌ویژه خودروهای عمومی، رانندگان آن‌ها و شغل خدمات حمل‌و‌نقل عمومی از اهمیت بالایی برخوردار است و تلاش‌ها برای توسعه رادیو می‌بایستی بر آن‌ها متمرکز باشد.

من رانندگان تاکسی، آژانس و مسافربرهای شخصی زیادی را دیده‌ام که از رادیو و برنامه‌های آن اطلاع درستی ندارند و حتی بسیار دیده‌ام که خیلی از این افراد از امکانات رادیوی خودروشان اطلاع درستی ندارند و حتی نحوه استفاده از آن‌را به خوبی نمی‌دانند.

خوب، اگر ما رادیو و شبکه‌ها و برنامه‌های آن‌را به این افراد معرفی کنیم، امکانات رادیوی خودرو را نشانشان دهیم و نحوه استفاده از این امکانات را ـ جهت بهره‌برداری مناسب و مبتنی بر سلیقه و خواست ایشان ـ آموزش دهیم؛ طبیعتا بهره‌برداری از رادیو، فراگیری بیشتری یافته و توسعه پیدا خواهد کرد.

2ـ راه­اندازی شبکه شبکه­های رادیویی

جای «شبکه شبکه‌های رادیویی» خالی است.

از یک‌سو تعداد رادیوهای جمهوری اسلامی، زیاد شده و هم‌چنان رو به ازدیاد است (۲) و از سوی دیگر کم‌و‌کیف این تعداد زیاد رو به تزاید، خوب اطلاع‌رسانی نمی‌شود.

اگر یک شبکه رادیویی راه بیندازیم تا این شبکه به معرفی رادیوهای دیگر و برنامه‌های آن‌ها بپردازد تا حد زیادی این خلاء اطلاع‌رسانی پر خواهد شد. به‌علاوه آن‌که این شبکه ـ که می‌توان «شبکه شبکه‌های رادیویی» یا «رادیوی رادیوها» نامیدش ـ می‌تواند برنامه‌های منتخب مردم را بازپخش کند.

به‌نظر من، این موارد حداقل راه‌های توسعه رادیو است.