۲۱۰- جاحظ

افراد موفق توان فوق العاده ای در یافتن جنبه های مثبت و نتایج حاصل از هر رویداد دارند آنان علا رغم همه باز خورد های منفی ای که ممکن است از محیط دریافت دارند ،در اندیشه یافتن حکمت  باز خورد های منفی و مثبت بر آمده و نیک در یافته اند که هر نسیم مخالفی که وزیدن می گیرد از فایده بی بهره نیست،بلکه آن نیز در جهت کاری است.برای مثال می توان جاحظ ادیب بزرگ عرب و رئیس فرقه جاحظیه (یکی از فرقه های کلامی معتزله)را نام برد که به شهادت کسانی مانند مسعودی صاحب کتاب مروج الذهب درمیان گذشتگان و معاصرانش فصیحتر از او نبوده است .
جاحظ به معنی چشم ور قلمبیده یا کسی است که چشمانش از حدقه در آمده باشد.از این رو به او یعنی عمر بن بحر بن محبوب بن فزارة الکنانی البصری لقب جاحظ داده اند.او بسیار کریه وزشت منظر بوده است وتا آخرعمر ازدواج نکرد،زیرا هیچ زنی حاضر نبود او را به همسری بر گزیند.
روزی در بازار اشاره خانمی توجهش را جلب کرد ،بسیار به وجد آمد ودر عین ناباوری به دنبال او به راه افتاد،پس از گذشتن از گذر گاه های متعدد و کوچه های پر پیچ و خم بازار به یک مغازه جواهر فروشی رفتند.آن خانم وارد مغازه شد وپس از گفتگویی کوتاه با جواهرفروش با انگشت دست جاحظ رابه او نشان داد واز مغازه خارج شد.آنگاه جاحظ که از قضیه سر در نیاورده بود وارد مغازه شد و از جواهر فروش پرسید آن خانم چه گفت؟جواهر فروش پاسخ داد:این خانم انگشتری سفارش داده بود که می خواست بروی آن نقش دیو باشد .وقتی به او گفتم من دیو ندیده ام ،گفت نگران نباش من برات می آورم و اکنون تو را آورده است .جاحظ شهامت برخورد با این واقعیت را داشت و تصمیم گرفت زندگی خود را با کسب علم پر بار سازد تا این نقص موجبات عقب ماندگی او را فراهم نیاورد.
جاحظ کسی است که عاشقانه کتاب می خواند،به گونه ای که دکان های کتاب فروشی و صحافی را اجاره می کرد وشب در آنجا می ماند و کتاب ها را مطالعه می کرد.از کتب معروف او می توان کتاب البیان والتبیین در ادبیات عرب و کتاب الحیوان در زیست شناسی را نام برد .جاحظ متجاوز از صد کتاب ورساله به رشته تحریر در آورده است.
نوشته :جواد جهانی [e-mail]) )
به نقل از دکتر رضاییان، کتاب مدیریت رفتار ص 348 انتشارات سمت