مطلب زیرازوبلاگ خاطرات نوش آباد نقل می شود:
گفتگو باحبیب الله ارباب پور
ورزش
باستانی هنری است نمادین با تاریخی بلند. نمایش است و حرکت و موسیقی. رزم
است و بزم و حماسه. شعر است و بانگ و آواز. ورزشکار است و ضرب آهنگ پنجه
مرشد و اوج و فرود.
ایزار و وسایل هنرمندانه. صحنه و اجرا نمادین، کارگردان و بازیگران در تکاپو. با آغاز و انجام و نظم و اساس و اصول.
جناب
آقای حبیب اله ارباب پور (متولد 1340) داور بین المللی این ورزش است که
این همه را می شناسد و در این ورزش شاخص بوده و در داوری پیشرفت شایانی
کرده است. ایشان که 18 سال است مدیر داخلی هیت امنای شهرک صنعتی سلیمان
صباحی بیدگلی را هم بر عهده دارد ، یاری گر این ورزش بوده است.
ـ نقش شما در ورزش باستانی چیست؟
به نام خدایی که بر گل دمید روان تا که آدم بیامد پدید
داور
ملی و سر داور مسابقات کشوری هستم و همچنین عضو کمیته داوران و عضو کمیته
فنی فدراسیون ورزش باستانی جمهوری اسلامی و دبیر کمیته داوران استان اصفهان
و مسئول هیئت ورزش باستانی و همچنین مسئول هیئت موتور سواری و اتومبیلرانی
شهرستان آران و بیدگل.
البته مسئول هیئت ورزش باستانی بسیج و سپاه شهرستان هم با من است.
ـ رتبه شما در بین داوران چگونه است؟
در سال 84 درجه 3 را گرفتم. در سال 87 رتبه 2 و در سال 90 موفق به گرفتن رتبه درجه 1 شدم.
ـ در کل کشور چند داور ملی وجود دارد؟
از استان اصفهان 2 نفریم و در کل کشور 10 نفر.
ـ ورود شما به ورزش باستانی چگونه بود؟
من
در سال 48 یعنی از سن 8 سالگی وارد این ورزش شدم. برادرانم در زورخانه
سلمقان ورزشکار بودند. در چرخ زدن مهارت خوبی پیدا کردم. از سال 54 کشتی را
هم شروع کردم. علاقه ما به این ورزش به حدی بود که در سال 59 که به جبهه
رفتم آن جا هم با پوکه گلوله های توپ میل درست کردیم و دوستان هم رزم بنده
با قابلمه ضرب می گرفتند و ما ورزش می کردیم.
ـ گویا فرزند شما هم در این ورزش دارای رتبه است؟
بله در رشته کباده در شهرستان و استان اصفهان و شهرداری های تهران مقام اول و مقام دوم کشوری در رده نو نهالان
ـ وضعیت ورزش باستانی در شهرستان چگونه است؟
الان
حدود 800 باستانی کار در 6 زور خانه شهر مشغول به کارند. از این تعداد
حدود 500 نفر ثابت هستند. استقبال جوانان هم الان وضعیت خوبی دارد. به آنها
هم میدان داده می شود.
ـ آیا امکان برگزاری مسابقات کشوری در شهرستان ما وجود دارد؟
مشکل
اینجاست که گود استاندارد نداریم. از طرفی زیرساخت لازم را که بتوان از 20
استان کشور در 7 رشته هنرهای فردی باستانی و تیمی که حدودا پذیرای 300
مهمان به مدت 3 روز باشد، را نداریم. همچنین خوابگاه و رستوران مجهز هم
نداریم.
ـ افراد خیّر در این زمینه وجود دارد؟
بله دوستانی هستند که کمک می کنند. از جمله حاج حسن اسماعیلیان و برادران پور ابراهیمی و همین طور حاج رضا شبان
ـ شما در پیست موتور سواری هم فعالیت دارید، از این جا هم بگویید.
4
سال پیش پیست جنب فولاد کویر درست شد. الان هم پیست جاده نوش آباد را
آماده کرده ایم که بیشتر در روزهای جمعه موتور سواران علاقه خود را دنبال
می کنند.
ـ گویا مسابقاتی به همت شما در نوش آباد برگزار شد ؟
بله
در سال گذشته مسابقات تیم ملی در باشگاه صاحب الزمان بود که حدود صد نفر
شرکت کردند. لازم به ذکر است که این مسابقات بودجه نداشت. تنها از سر علاقه
بود که هزینه یک میلیون تومانی آن را شخصا پرداخت کردم. البته این درد سر
را هم داشتم که بسیاری مخالف برگزارکردن آن در نوش آباد بودند. ولی دوست
داشتم نوش آباد محروم نباشد و این جا هم شناخته شود و مردم بدانند تفاوت
گذاشته نمی شود.
ـ وضعیت زورخانه نوش آباد را چگونه می بینید؟
نوش
آباد به هر حال شهر کوچکی است. به نظر می رسد نوش آبادی ها کمتر علاقه
نشان می دهند. ورزشکاران محدودند و البته ساعت هایی هم که باشگاه فعالیت
دارد، کم است. ولی توقع می رود که باستانی کاران به طور مستمر این ورزش را
دنبال کنند.
ـ از پهلوان حسن کمال بگویید؟
حسن
کمال خیلی قوی و نیرومند است. نجیب و با مرام است. جای افتخار است که نوش
آباد چنین پهلوانی دارد. اگر چنین کسی در تهران یا اصفهان می بود، پیشرفت
خیلی زیادی می داشت. ایشان مقام های خوبی هم آورده است. از ما هم گله مند
است. حق دارد. ولی ایشان باید بداند رقیبان ایشان هم سطح ایشانند. از طرفی
در مسابقات، پس از 100 جفت میل زدن است که ما می فهمیم کجا افت پیدا می
شود. چون از 100 جفت به بالا سرعت میلش زیاد می شود. این امر باعث می شود
صحت میل زدن پایین بیاید. از طرفی مسابقات محدودیت دارد. در کل استان
اصفهان یک نفر به مرحله بعدی راه پیدا می کند و این کار را مشکل تر می کند.
ـ برای یاری این ورزش از مسئولین چه توقعی می رود؟
ورزش
باستانی هم ورزش جسم است و هم ورزش روح. این ورزش با فرهنگ ما عجین است.
انتظاری که از مسئولین می رود این است که توجه بیشتر نشان بدهند. مسئولین
و امام جمعه ها در سخنانشان جوانان را به این امر تشویق کنند. به هر حال
صحت روح و روان و جسم در آن است. به قول فردوسی:
ز نیرو بود مرد را راستی ز سستی کژی زاید و کاستی