۲۶۰- معاهداتی که جنگ­افزارهای هسته­ای را محدود می­کند ( 2 )

معاهده­ی نیروهای هسته­ای میانبرد ( معاهده­ی INF )
Intermediate Range Nuclear Forces (INF) Treaty
امضا کنندگان: ایالات متحده، اتحاد جماهیر شوروی.
تاریخ: 8 دسامبر 1987.
موشک­های هسته­ای با برد کوتاه و متوسط حذف می­شود. همه­ی این سلاح­ها منهدم شدند.


استارت 1 ( مذاکرات کاهش تسلیحات استراتژیک 1 )
START I ( Strategic Arms Reduction Talks I )
امضا کنندگان: ایالات متحده، اتحاد جماهیر شوری.
تاریخ: 1991 ( در 5 دسامبر 1994 برای اجراء رسیدگی شد ).
زرادخانه­ها تا حدود 30% کاهش می­یابد.
امضا کننده­ی اولی اتحاد جماهیر شوروی چون که منحل شده است؛ دولت­های روسیه، بلاروس، قزاقستان و به تازگی اکراین با امضای پیش نویس معاهده بر معاهده صحه گذاشته­اند. در نتیجه­ی پیوستن اکراین به NPT ، معاهده برای اجراء در دسامبر 1994 رسیدگی گردید.


استارت 2 ( مذاکرات کاهش تسلیحات استراتژیک2 )
START II ( Strategic Arms Reduction Talks II )
امضا کنندگان: ایالات متحده، روسیه.
تاریخ: 1993؛ تصویب مجلس سنای ایالات متحده 1996، تصویب دومای روسیه 2000. کاهش بکارگیری زرادخانه­های ( فعال ) ایالات متحده و روسیه تا 3000- 3500   کلاهک تا سال 2003 و ممنوعیت MIRVed ICBMs ( ولی نه SLBMs ). در واقع هیچ کلاهکی مستلزم نابودی نبود. این معاهده در تاریخ 26 ژانویه 1996 با 87 – 4 رای، با پیوست یک الحاقیه که قبول شرایط معاهده را ممنوع می­کرد مگر اینکه قانونی شود، به تصویب سنای ایالات متحده رسید.


معاهده­ی منع آزمایش جامع  (CTBT ) (Comprehensive Test Ban Treaty )
امضا کنندگان: 157 ( از تاریخ 13 اکتبر 1999 ).
تاریخ: 10 سپتامبر 1996.
این معاهده مختص منع همه­ی آزمایشات هسته­ای ( تعریف آزمایش هسته­ای بر پایه­ی مذاکره می­باشد ) توسط دولت­های دارنده­ی سلاح هسته­ای ( رسمی و غیررسمی ) بود. آزمایشات پیش از این برای دولت­های بدون سلاح هسته­ای به وسیله­ی NNPT منع شده بود. پس از چند سال تلاش، مذاکرات معاهده تحت حمایت 61 کشور کنفرانس خلع سلاح در ژنو اوایل این سال با موفقیت و با پشتیبانی 5 قدرت هسته­ای انجام شد. پیش نویس نهایی، پیشنهاد شده توسط Ramaker مذاکره کننده هلندی در ژوئن، ، برای اینکه معاهده قانونی شود؛ مستلزم امضای دولت­های غیررسمی دارنده­ی سلاح ( هند، پاکستان و اسرائیل ) بود.

http://nuclearinformations.blogfa.com/